Dinsdag 19 november: Vandaag - in het verlengde van onze tweede meditatiesessie - even stilgestaan bij de besteding van onze tijd hier. We moesten vaststellen dat vrij veel tijd gespendeerd wordt op de openbare bus, in de riksja of in iets dat op een reisbus moet lijken. Toen we vorige week vertelden over onze trip naar Mudhumalai (4 uur heen, 4 uur terug) vergaten we erbij te zeggen dat het hier slechts over een afstand van 94 km ging... Een logische geest linkt uiteraard deze twee factoren aan een erbarmelijke toestand van de openbare weg, met reden. Komende donderdag staat ons een ritje naar Kerala te wachten: 6 uur bussen voor 144 km. We weten dus nu al dat we ferm dooreengeschud zullen aankomen bij de prachtige watervallen die Kerala rijk is. Natuurlijk heeft India daarnaast ook echte snelwegen, zoals die voor de route van Bangalore naar Mysore. Voor deze 140 km moesten we immers slechts 3 uur rijden, aan een astronomische gemiddelde snelheid uiteraard.
Tijdens al de momenten van transport die ons nog te wachten staan, zullen de meditatietechnieken, die ons gisteren en vandaag zijn bijgebracht, zeker nog van pas komen. Volledige focus op positieve energie, alle beslommeringen van je afduwen, het kan werken voor ongetwijfeld zeer veel gestresseerde mensen. Wij (en met ons onze collega-vrijwilligers) vonden het echter vooral lachwekkend, en zijn toch meer te vinden voor Yoga om ons naar hogere sferen te brengen, weg van de aardse perikelen. Soo - ham, je moet het meemaken om het geestige ervan in te zien, maar om een idee te geven, zullen we een korte sessie vastleggen op video... Kijkplezier gegarandeerd!
Zo, nu weten jullie weer wat ons bezig heeft gehouden en zal de komende dagen: tempels en trekking bij de watervallen, zondagmorgen bus Mysore-Bangalore, hectische namiddag in Bangalore, na het avondeten vertrekken naar Goa (volgens de overlevering het paradijs op aarde, dus hier kijken we al even naar uit, ondanks de busrit van 12 uur). We weten dus wat gedaan.
5 opmerkingen:
daaag ite!
Wauw, ik ben zooo jaloers! jullie in het mooie india, en wij met een paraplu, zeven paar kousen en thermisch ondergoed op straat in regenachtig en koud België..
Je blog wordt bij DDF doorgegeven, dus we houden jullie in't oog :)
Veel groetjes, geniet ervan, en we missen één van de topwervers hier!!
Joline
Hallo ontspannen vrijwilligers,
Ik heb toch weer even een moment afgepitst om jullie verhalen te lezen, en je slaagt er steeds in dat ik het vervolg wil lezen.
Mijn tijdsbesteding is echter nog altijd hetzelfde : jagen van hier naar ginder en dus zeker geen yoga-oefeningen.
In de auto krijg ik oa. vragen van onze Roel als deze :'Mama, maar als wij eitjes eten die de kippen gelegd hebben, hoe kunnen we dan weten dat er geen kuikentje in dat eitje zit?
En verder is Roel al wel eens met zijn legovliegtuig heen en weer naar India gevlogen, sinds jullie daar zijn. Ben je hem niet tegengekomen?
Ons Ine zingt vooral van "Liewe, liewe, Tamton." (vertaald is dat dus Lieve, lieve Samson)
En ze heeft zo ongeveer een klein buikgriepje achter de rug, ookal verblijft ze in het veilige België.
Hou jullie goed en veel kusjes uit de Kempen.
Tantan.
Hallo Hans en ite,
Normaal zit ik nu voor TV. Op dit moment is het internet net iets interessanter. Dit keer niet Jan Leyers die naar Mekka gaat maar Hans en Ite in India.Ik denk dat jullie al meer kleuren gezien hebben dan je ooit in belgië hebt gezien. 2 stoelen minder aan de Kersttafel maar aanwezig zijn jullie zeker computer aan, foto's, waaws en oohs en ocharmes ook... Slaaplekker.
Het is zover de eerste nederlaag van den NBA is geleden en dan nog wel tegen Machelen met de Jens en den Tom. Ze waren niet goed maar wij waren slechter:-(
doe ze daar de groeten van mij, zeker die lekkere.....
Amaai, voor 't eerst zo'n negatieve ondertoon. Jullie zijn het echt wel beu hé(dat rijden,bedoel ik)en missen de Westerse efficiëntie ferm. Maar als ik het goed begrijp, ben je er vanaf zondag voor een weekje van verlost en kan je aan de kust rustig gaan genieten en nog wat bijbruinen! Wat niet wil zeggen dat jullie er niet geweldig uitzien! (knappe broek en T-shirt trouwens, Ite - die donkere). Gert heeft daarjuist gebeld om verslag uit te brengen en was o.a. heel gelukkig omdat jullie beiden nog gezond waren!Ik ook trouwens, want dat was toch wel onze grootste zorg. Iante verweet me daarjuist nog dat ik terloops wel eens had gezegd dat je 't daar geen maand zou volhouden. Het lijkt jullie aardig te lukken. Dat skypen -of hoe het ook heet- ga ik eens navragen aan Lieve( zij had dat toen Jorien in Spanje stage deed, denk ik). Zij is trouwens al een hele tijd ziek thuis. Ik ga ze donderdag samen met Ellen een bezoekje brengen en wat vertellen over jullie uiteraard! Regelmatig vragen de collega's weleens naar nieuws en zijn vooral vol van de fotootjes(voor de rest te weinig tijd, je kent dat hé)Over collega's gesproken; Christel gaat op het CKS werken vanaf januari, op voorwaarde dat ze het schooljaar nog halftijds mee mag afsluiten. Morgen komt de inspecteur al eens polsen op school of er een kandidaat-opvolger is. En donderdag dan, wordt Lina geopereerd aan haar schouder en ze verwacht tot april niet meer te kunnen werken. Voor de rest verloopt hier thuis alles vrij gewoontjes, behalve dat ons Evi het op haar 'seskes' krijgt dat ze nog altijd geen goede job heeft.Iante doet het heel goed bij 't WWF. Weer een vermelding in het krantje. Jij staat er trouwens ook nog in als één van de best presterende teams van de maand(in Geel met Sarina). Goed dat je vorige maanden zo hard gewerkt hebt, want in buurland Bangladesh hebben ze 't geld van Unicef al goed kunnen gebruiken. Nu ga ik lekker slapen, want 'k heb het koud gekregen hier aan de computer! Dikke knuffels!!!!!!!
Een reactie posten