We vinden dat het tijd geworden is om enkele verhalen te schetsen van de voorgeschiedenis van de kinderen die in Odanadi terecht gekomen zijn.

We beginnen met Deepika, 6 jaar. Zij is samen met haar broer en zus van straat geplukt, waar ze gebruikt werden om te bedelen, met de focus vooral op westerse toeristen. Tijdens haar eerste maanden in Odanadi klampte ze dan ook bedelend vrijwilligers aan omdat ze dit zo gewoon was.

Daarnaast is twee weken geleden Tabasu (14) aangekomen. Zij is moslim en dochter van een prostituee die ook geruime tijd in Odanadi heeft verbleven. Haar moeder werd na een tijd door Stanly en Parachu weer op de rails gezet, door haar een budget te geven om een eigen winkel te starten in Bangalore. Door haar familie werd ze echter als mislukt aanzien, dus mocht ze van hen niet meer beslissen over het lot van haar eigen dochter. Enkele maanden geleden nam de familie de ongelukkige beslissing om Tabasu uit te huwelijken aan een 45-jarige man met een handicap. Haar moeder was hier uiteraard niet mee opgezet, en besloot Stanly in te lichten toen ze na het huwelijk hoorde dat de kersverse echtgenoot van plan was om Tabasu te gebruiken als bron van inkomsten, door haar te dwingen zich te prostitueren. Gelukkig kon de moeder hier door haar telefoontje een stokje voor steken, en verblijft Tabasu nu in de veilige haven die Odanadi is.

Voorts zijn er Jyothi, Jema, Kavery, Jyothi, Chandini, Somya en nog enkele meisjes, die uit een lokale stam komen. Zij zijn niet echt gered, maar door hun ouders vrijwillig naar Odanadi gebracht omdat zij niet optimaal voor hun kinderen kunnen zorgen. Enkele van hen hadden de eerste weken overal uitslag omdat ze geen proper water gewoon waren. Deze kinderen mogen vrij bezoek ontvangen van hun ouders, en gaan soms een weekendje naar de familie. Grappig, maar tegelijkertijd ook schrijnend, is de reactie van Chandini (8) na haar eerste bezoek aan huis. Ze kwam terug op Odanadi en vertelde aan een vrijwilligster dat het daar `so dirty` was en dat ze niet snel wil teruggaan.

Anala (5) is een meisje dat gevonden werd tussen het afval toen ze een dag oud was. Sindsdien verblijft ze op Odanadi, en ontplooit haar talenten ten volle. Ze is 1 van de besten in karate, doet het uitstekend op school en is een echt zonnetje in huis.

Suma, Sjoshi en Anupama hebben een psychiatrische stoornis, die sporadisch kan resulteren in hormonale driften en gewelddadige woede-uitbarstingen. Suma (15) heeft tijdens ons verblijf reeds zo`n moment gekend, en kon zelfs door 10 man niet in bedwang gehouden worden. De dag erna liep ze rond alsof ze platgespoten was, terwijl ze geen enkel medicament geslikt had.

Bij de jongens lopen vooral slachtoffers van kinderarbeid rond, en zonen van prostituees. Deze laatsten waren jarenlang ooggetuige van de bezigheden van hun moeder en fungeerden als ze ouder waren vaak als loopjongen (sigaretten of alcohol halen) voor de mannen die hun moeders bekropen.

Het resultaat is dat vele kinderen emotioneel en seksueel in een knoop liggen. Zo heeft Stanly al enkele keren de vraag gekregen: `Waarom wil je geen seks met mij, terwijl je me onderdak en eten geeft?`. Liefde koppelen zij onmiddellijk aan seks, en ze leren nu voor het eerst dat ze ook aandacht en liefde kunnen krijgen op een andere manier...