Zaterdag 15 december: Vandaag staat alles in het teken van morgen. Grote manoeuvres zijn aan de gang wanneer we op onze vrije dag toch naar Odanadi afzakken, om enkele dossiers in te kijken. De drukte en grote schoonmaak zijn allemaal op gang gebracht door de aangekondigde komst van een cameraploeg (weeral) en enkele tv-sterren. Het opzet is om een kerstspecial te maken rond de kinderen van Odanadi. Omdat sterren gewoon zijn om in weelde te baden en hun achterste af te vegen met zijden toiletpapier, zetten de kinderen alles op alles om Odanadi om te toveren in een paradijs. De hele buitenplaats wordt onder handen genomen, losliggende steenresten allemaal netjes op een hoop gelegd. Bij het opruimen werd echter ook een slapende vriend wakker gemaakt. Een niet al te grote, maar zeer giftige slang kroop sissend tussen het puin en zorgde daarbij uiteraard voor het nodige gegil. Gelukkig liet Parachu zien dat er een echte superheld in hem schuilt, en ving hij zonder veel talmen de slang met een gevorkte stok, waarna hij ze behendig in een juten zak katapulteerde. Op volledig diervriendelijke wijze werd de slang daarna op een veilige afstand van Odanadi terug in de natuur gezet.

Zondag 16 december: Omdat het weer een speciale dag was, besloten we om ook op deze vrije dag naar Odanadi te gaan. De kinderen waren allemaal weer behoorlijk opgewonden, en werden door Parachu klaargestoomd voor hun tv-optreden. De kelen werden gesmeerd met enkele liedjes, buigingen werden geoefend en elke haarlok werd nog even op de juiste plaats gestoken.

Tegen 11 uur kwamen de sterren binnengesijpeld, met in hun zog enkele camera`s. Onder hen bevond zich een radiopresentator, enkele filmacteurs en een nieuwsanker. Voor ons gewoon Indiers zoals er dertien in een dozijn zijn, maar voor de kinderen blijkbaar toch meer dan dat. Door de tv-ploeg werden we gevraagd om enkele spelletjes te doen met de kinderen om leuke beelden te schieten. Ondanks de enorme druk hebben we deze taak naar behoren vervuld. Op kerstavond komt het programma op tv, en uiteraard zullen we met onze videocamera proberen dit ook vast te leggen voor thuis. Het feit dat Hans weer gevraagd werd voor een interview, maakt het programma voor ons alleen maar interessanter. De tv-mensen waren tevens in de wolken met de enkele zinnetjes Kannada die Hans eruit flapte...

De sterren hebben echter laten zien dat ze boven alles echte Indiers zijn: zo kwam het (volledig opgedirkte) nieuwsanker naar Ite - die een slapende Adi op haar schoot had liggen - met een fototoestel. Ite dacht uiteraard dat zij een foto wou trekken van de schattige knul, dus haar verbazing was groot toen ze enkel geinteresseerd bleek te zijn in Ites hoofd. Rare jongens, die Indiers, zou Obelix zeggen.

Maandag 17 december - vrijdag 21 december: Weer een week die voorbij gevlogen is. Elke dag passeren we op Odanadi, waar de tijd vooruit vliegt, om `s avonds vrij moe thuis te komen. We beslisten deze week om eens werk te maken van een echte Engelse les, want uiteindelijk was dat ons hoofddoel. Het leek ons gepast om het over emoties te hebben, na wat er met Asha gebeurd is en ook omdat de kinderen door hun verleden niet echt de bagage hebben om hun emoties op adequate wijze te uiten. We startten dus vol goede moed - ondanks de taalkloof - aan onze eerste les die naam waardig. Met de vrijwilligers verdeelden we de kinderen in groepjes volgens leeftijd, en wij namen de taak om de oudste meisjes onder onze hoede te nemen. We begonnen met het herkennen van de basisemoties bij de anderen. Dit bleek al een hele opdracht, want wanneer we eentje toefluisterden dat ze de anderen moest laten zien dat ze verdrietig was, zei ze: `No sister, I`m not sad. I`m happy`. Tja... Ondanks de moeilijkheden door het beperkte Engels van de meisjes, zijn we er toch in geslaagd om een rollenspel te spelen, en te discussieren over goede en slechte manieren om op verschillende situaties te reageren.

Dinsdag werd het nog eens tijd voor Hans om zich nuttig te maken bij de jongens, dus ondernam hij wederom de helletocht per fiets. Het weer was iets minder (cycloon-effect), dus leek het makkelijker te zullen gaan dan de andere keren. Niets was echter minder waar. Op de terugweg blies de wind zowel bergop als bergaf in het nadeel, waardoor hij volledig uitgeput bij de meisjes aankwam. Het zwakke moment van het klimaat bleek geen toeval te zijn. De volgende dag werden de hemelsluizen immers opengezet, wat ons noodzaakte om in de stad een paraplu te kopen (op het moment dat we al serieus doorweekt waren) en een hele dag nat rond te lopen. Van de stad gingen we immers recht naar Odanadi, en van daar recht naar een typisch Zuid-Indisch dansoptreden. De gezondheidsproblemen van Ite (enorme hoest, loopneus en zere keel) vonden in het slechte weer uiteraard een voedingsbodem om haar nog wat meer te sarren, dus besloot ze donderdag wijselijk om (met koorts) een dagje vrijaf te nemen.

Met het betere weer van vrijdag verdwenen ook de kwalen iets meer naar de achtergrond. We waren dus weer voltallig present op Odanadi, waar we tegen de avond een feestje op poten zetten met onze meegebrachte boxen. Er werd vol overgave gedanst en gezweet in een uitgelaten sfeertje.

Ondertussen zijn we ook begonnen met de voorbereidingen van de kerstdagen. Het vooruitzicht naar een kerstavond onder een stralende zon bij een temperatuur van waarschijnlijk 25 graden of meer, geeft toch een apart gevoel. We proberen echter zo goed mogelijk een kerstsfeer na te bootsen. Met kerstdag gaan we samen met Mileen enkele lekkernijen van thuis proberen te fabriceren om Stanly en Kummi te verwennen, en daarnaast hebben we al een kerstboom gekocht en deze versierd om het huis kerst te laten ademen.

Met al deze vooruitzichten zal ons weekend weer goed gevuld en snel voorbij zijn, waarna we ons weer gaan focussen op nieuwe uitdagingen. We hebben namelijk met alle vrijwilligers bijeen gezeten om nieuwe projecten te bespreken en te verdelen. Zo zullen Mileen en Ite de meisjes binnenkort een workshop geven rond hygiene: menstruatie, handen wassen na toilet en eten, hoe luizenkammen te gebruiken (ze hebben allemaal een hele familie in hun haarbos wonen!) enzovoort.

Hans heeft een zeer interessante taak gekregen. Hij mag zich verdiepen in de Indische wetgeving omtrent human trafficking en prostitutie, de verschillen tussen de deelstaten hierin in kaart brengen, om deze in eenvoudig Engels te vertalen.

We weten dus weer wat doen de komende dagen/weken...